Strefy bezpieczeństwa dla instalacji przesyłowych

Instalacje przesyłowe wymagają przede wszystkim ustalenia stref bezpieczeństwa, których środek określa oś wykorzystanego rurociągu. W przypadku systemów dalekosiężnych, minimalna szerokość takiej strefy powinna być uzależniona od średnicy nominalnej rurociągu. Dla układów biegnących równolegle, obszar bezpieczeństwa wyznaczają zaś poszczególne elementy instalacji. Infrastruktura ta musi być zawsze użytkowana zgodnie z jej przeznaczeniem, a wewnątrz niedopuszczalne jest urządzanie stałych magazynów czy wznoszenie budowli. W strefie bezpieczeństwa dopuszcza się natomiast sytuowanie innych systemów sieci uzbrojenia terenu. Posadowienie instalacji przesyłowej wymaga też odpowiedniego usytuowania samych rurociągów. W przypadku prowadzenia ich wzdłuż dróg publicznych czy torów kolejowych, należy stosować się do właściwych przepisów drogowych i transportowych. Jeżeli natomiast konieczne jest przejście rurociągu przesyłowego przez rzeki w pobliżu mostów, trzeba sytuować go poniżej takich instalacji oraz z uwzględnieniem kierunku wód. Konstrukcje systemowe tego typu mogą być posadowione również powyżej mostów i budowli wodnych. W takim przypadku konieczne jest zachowanie właściwej odległości również od przystani, ujęć wodnych czy dworców rzecznych.

Montaż instalacji przesyłowej

Konstrukcja instalacji przesyłowej narażona jest na duże obciążenia, przez co zwykła szyna montażowa może się okazać w tym przypadku niewystarczająca. Zastosowane elementy powinny cechować się znaczną odpornością na ścinanie i skręcanie, aby mogły utrzymać większy ciężar. Dotyczy to zwłaszcza tych instalacji, które wymagają zachowania dużej stabilności i bezpieczeństwa. Takie warunki spełniają profile montażowe siFramo, które w swojej ofercie posiada firma Sikla. Komponenty te zostały ocynkowane ogniowo, co zabezpiecza je przed korozją i dodatkowo podnosi trwałość. Taki system szyn montażowych jest bardzo elastyczny, dzięki czemu pozwala na tworzenie zróżnicowanych konstrukcji. Profile montażowe mają zamkniętą budowę, która pozwala na przyłączanie elementów z dowolnej strony i zwiększa wytrzymałość na skręcanie. Z względu na zastosowanie wkrętów kształtowych i odpowiedni wzór otworów, elementy można łączyć bezstopniowo oraz uzyskać efekt łączenia kształtowego. Takie rozwiązanie sprawia, że profile montażowe stalowe są dodatkowo wzmacniane przez zgniot. Połączenie gwintowe da się w zależności od potrzeb skręcać i rozkręcać.

Odległości instalacji przesyłowej od innych obiektów

Odległość instalacji przesyłowej od obrysu fundamentów lub rzutu poziomego słupów i przewodów napowietrznych linii elektroenergetycznych o napięciu do 220 kV w terenie zabudowanym musi być równa wysokości najwyższego obiektu danej konstrukcji, jeżeli rurociągi układane są wzdłuż niej. W obszarze zabudowanym o niezwartej zabudowie lub w terenie leśnym, odległości można zmniejszyć o kilka metrów. W przypadku napowietrznych linii energetycznych o napięciu ponad 220 kV, odległość instalacji przesyłowych ustalana jest indywidualnie w dopuszczalnym zakresie. Jeżeli natomiast podziemne części linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych krzyżują się z rurociągiem, odległość nie powinna przekraczać 4 m. Jeżeli instalacja przesyłowa ma być eksploatowana na terenie bazy paliw płynnych, jej warunki techniczne muszą być zgodne z powiązanymi obiektami. Dotyczy to m.in. stacji pomp, liniowych stacji zaworów, rozdzielni technologicznych, urządzeń inżynierskich czy systemów zasilania, sterowania, łączności i nadzoru. Poszczególne elementy powinny być sytuowane w odpowiedniej odległości od rurociągów przesyłowych.