Przypomnijmy – osuwisko na Klifie Orłowskim uaktywniło się w czwartek 15 lutego, tuż za cyplem, po jego północnej stronie. Nastąpiło osunięcie się osadów lodowcowych budujących klif (głównie glin zwałowych) w tak dużej masie, że jęzor osuwiska przekroczył plażę i wsunął się kilka metrów w morze. Na szczęście nikt nie ucierpiał.

Przyczyną powstania tak dużego osuwiska jest wzmożona abrazja klifu (w tym przypadku to podcinanie przez materiał przemieszczany przez falowanie morskie). Usunięcie przez morze znacznej części koluwium (osadów gromadzących się u podnóża skarpy) znajdującego się u podstawy stromej, miejscami pionowej ściany klifu, zachwiało jego statecznością doprowadzając do osunięcia mas ziemnych.

Jeszcze w czwartek pracownicy Oddziału Geologii Morza PIG-PIG z państwowej służby geologicznej przeprowadzili wizję terenową osuwiska dokonując wstępnych prac kartograficznych. Następnego dnia, wykonali dodatkowo skaning laserowy. Kolejne porównawcze skanowanie osuwiska przeprowadzone zostanie najpóźniej za dwa tygodnie.