NIK zwraca też uwagę, że zarządcy dróg powiatowych i gminnych zaniedbywali obowiązki rzetelnego ewidencjonowania i kontrolowania stanu technicznego dróg. Przy przygotowaniu inwestycji drogowych zdarzały się sytuacje, które mogą świadczyć o występowaniu zjawisk korupcjogennych.

Wg danych GUS sieć dróg publicznych zarządzanych przez gminy i powiaty na koniec 2019 r. wynosiła 376,1 tys. km (88,5% łącznej długości dróg publicznych w Polsce). Ponad 236,5 tys. km tych dróg (62,9%) stanowiły odcinki o najbardziej pożądanych, tzw. ulepszonych rodzajach nawierzchni, reszta zaś to odcinki o nawierzchni brukowej i tłuczniowej (5,8%) oraz gruntowej (31,3%).

W 2008 r. rząd uruchomił instrument pomocy rządu dla jednostek samorządu terytorialnego w rozwiązywaniu problemów związanych z rozwojem i modernizacją sieci dróg powiatowych i gminnych. Zadanie to realizowano w ramach trzech programów wieloletnich:

„Narodowy Program Przebudowy Dróg Lokalnych 2008-2011”,

„Narodowy Program Przebudowy Dróg Lokalnych – Etap II Bezpieczeństwo – Dostępność – Rozwój”,

„Program rozwoju gminnej i powiatowej infrastruktury drogowej na lata 2016-2019”,

w ramach których finansowano inwestycje w lokalnej infrastrukturze drogowej.

Jednakże mimo systematycznej poprawy stan techniczny dróg lokalnych jest bardzo zróżnicowany i wciąż stanowi jeden z podstawowych czynników obniżających poziom bezpieczeństwa ruchu drogowego. Według statystyk europejskich Polska pod względem bezpieczeństwa na drogach notowana jest na jednym z ostatnich miejsc.

W październiku 2018 r. odrębną ustawą został powołany Fundusz Dróg Samorządowych, pozwalający na dofinansowanie inwestycji realizowanych na drogach lokalnych począwszy od 2019 roku. Od 31 grudnia 2020 r. fundusz nosi nazwę Rządowy Fundusz Rozwoju Dróg i umożliwia dofinansowanie także zadań obwodnicowych i miejskich, a środki Funduszu nie pochodzą już z dotacji celowej, ale z wpłat z budżetu państwa.